Tuesday, November 17, 2009

10 นักเตะหมายเลข 10 สุดห่วย

หมายเลข 10 ไม่ใช่หมายเลขธรรมดาเมื่อปรากฏในโลกฟุตบอล เป็นหมายเลขที่ได้รับความนับถือสูงสุด เป็นหมายเลขในตำนานที่ผู้เล่นทุกคนต่างต้องการได้ครอบครอง

ตามธรรมเนียมปฏิบัติผู้เล่นเกมรุกที่ดีที่สุดเท่านั้นที่จะคู่ควรกับหมายเลข 10 โดยส่วนมากมักเป็นเพลย์เมกเกอร์ ผู้สร้างสรรค์เกม ผู้ควบคุมจังหวะการเล่น หรือผู้เล่นแนวรุกที่โดดเด่น การสวมหมายเลข 10 ในทั้งทีมชาติและสโมสร คุณควรต้องมีสิ่งพิเศษทั้งทักษะ เทคนิค การจับบอล การผ่านบอล การยิง และความยิงฟรีคิก หรือเป็นนักเตะที่เพื่อร่วมเพื่อนและแฟนบอลสามารถฝากความคาดหวังได้

ในอดีตนักเตะแนวรุกในตำนานล้วนเป็นเจ้าของเสื้อหมายเลข 10 เช่น ดิเอโก้ มาราดอนน่า, เปเล่, มิเชล พลาตินี, โรแบร์โต้ บาจโจ้, ซิโก้ และ ซีดาน

อย่างไรก็ตามปัจจุบันมีความวิตกเรื่องหมายเลขเสื้อของนักเตะมากขึ้น เนื่องจากผู้เล่นที่ดีไม่พอแม้เพียงจะมองเสื้อหมายเลขเริ่มกลายมาเป็นผู้ครองครองหมายเลขดังกล่าว ความศักดิ์สิทธิของหมายเลข 10 กำลังถูกบั่นทอน

Goal.com ได้สำรวจพบผู้เล่น 10 คนที่ไม่สมควรได้สวมเสื้อหมายเลข 10

10) John Carew (Aston Villa)

กฎข้อแรกของการเลือกผู้เล่นหมายเลข 10 คือ การมองข้ามนักเตะประเภทกองหน้าตัวเป้าที่เล่นลูกกลางอากาศได้ดี แต่งุ่มง่ามเมื่อใช้เท้าครองบอล คาวมคิดของแอสตันวิลล่าที่ให้ยักษ์วัดแจ้งอย่างคาริวสวมหมายเลข 10 เป็นฝันร้ายของนักอนุรักษ์นิยมด้านฟุตบอล หากคาริวสวมหมายเลข 10 ได้ แล้วทำไม ปีเตอร์ เคราช์, โลก้า โทนี่, และเอมิล เฮสกี้จะสวมบ้างไม่ได้?

9) Hugo Viana (Portugal)

ปี 2002 ขณะที่ ฮิวโก้ วิอาน่า ยังเป็นดาวรุ่งในทีมสปอร์ตติ้ง ลิสบอน เขาเป็นที่ต้องการของยอดทีมในยุโรปทุกทีม แต่เขาตัดสินใจไม่ฉลาดนักเมื่อเลือกมาร่วมหอโลงกับสโมสรนิวคาสเซิล เส้นทางการค้าแข้งของเขาเริ่มดิ่งลึกลงไปเรื่อยๆ ถึงกระนั้นก็ตามเขายังคงได้สวมเสื้อหมายเลข 10 ในทีมชาติโปรตุเกสลุ้นศึกฟุตบอลโลก 2006 อย่างน่าประหลาดใจ ทั้งที่ขณะนั้นในทีมชาติมีทั้ง หลุยส์ ฟีโก้, คริสเตียโน่ โรนัลโด้ และเดโก้ ยิ่งไปกว่านั้น วิอาน่า ได้ลงสนามแค่สองนัดในฐานะตัวสำรอง และพลาดจุดโทษในรอบแปดทีมสุดท้ายที่ทีมของเขาเอาชนะอังกฤษได้

8) Oliver Neuville (Germany)

ใครๆ ก็น่าจะรู้มันเป็นเรื่องยากขนาดไหนในเกมฟุตบอลสมัยใหม่ เมื่อนักเตะวัย 35 กะรัตจะได้เล่นในนามทีมชาติเยอรมัน และในฐานะของผู้เล่นที่สวมเสื้อหมายเลข 10 แต่สิ่งนี้เกิดขึ้นกับ นอยวิลล์ ในศึกยูโร 2008 ซึ่งเขาสามารถรักษาเสื้อตัวเดิมมาตั้งแต่บอลโลก 2006 เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่โลธ่าร์ มัทเธอุสต้องส่ายหัวอย่างงุนงงว่าเกิดอะไรขึ้นกับทีมชาติของเขา

7) Jose Antonio Reyes (Spain)

เรเยส ไม่เคยทำตามคำมั่นเหมือนที่เคยทำครั้งเป็นดาวรุ่งที่เซบีย่า และในปี 2006 มันยิ่งชัดเจนขึ้นว่าเขาได้รับการสนับสนุนอย่างออกหน้าออกตาเกินไป เนื่องจากฤดูร้อนนั้นเขาได้สวมเสื้อหมายเลข 10 ลุยบอลโลกที่เยอรมัน เป็นการตัดสินใจที่พิลึกที่สุดเนื่องจากในทีมไม่ได้มีเรเยสเป็นปีกคนเดียว แต่อุดมไปด้วยนักเตะอย่าง ชาบี, เชส ฟาเบรกัส, ดาวิด บียา และเฟอร์นันโด ตอร์เรส ผลที่เกิดขึ้นก็คือ เรเยส ไม่ได้ลงสนามตลอดการแข่งขัน นั้นหมายความว่าโลกแทบจะไม่ได้เห็นนักเตะหมายเลข 10 ของเสปนในทัวร์นาเมนต์ดังกล่าว

6) Ruud Van Nistelrooy (The Netherlands)

หนึ่งในสุดยอดจอมถล่มประตูแห่งทศวรรษล่าสุด แต่ ฟาน นิสเตลรอยต้องเป็นหมายเลข 9 เขาคือมือปืนในกรอบเขตโทษ เขาผลิตประตูมากมายเมื่ออยู่ในกรอบหกหลา คุณไม่มีทางได้เห็น เดวิด เทรเซเก้ หรือ ปิปโป้ อนชากี้สวมหมายเลข 10 เช่นเดียวกับนักเตะหน้าม้ารายนี้ ฟาน นิสเตลรอยได้รับหมายเลข 10 ในศึกยูโร 2004 ทั้งที่มี คาเรนซ์ ซีดอร์ฟ, เวสลี่ย์ ชไนเดอร์, ราฟาเอล ฟาน เดอ ฟาร์ท หรือ แม้แต่อาร์เยน รอบเบน ต่างก็เหมาะสมมากกว่า

5) Lassana Diarra (Real Madrid)

ดิยาร์ร่า เป็ยกองกลางตัวรับพรสวรรค์สูง ซึ่งเทียบชั้นนักเตะระดับโลกไปแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นกองกลางตัวรับ หมายเลข 10 สมควรอยู่กับศิลปิน ไม่ใช่ช่างฝีมือ นี่เป็นเรื่องพิลึกเช่นกันเมื่อคุณลองนึกดูว่า มาดริด มีทั้ง กาก้า, ราอูล, กูตี และคริสเตียโน่ โรนัลโด้รวมกันอยู่ในทีม


4) Nicola Berti (Italy)

ทีมอัซซูรีเป็นที่คาดหวังว่าจะทำผลงานได้ดีในฟุตบอลโลก 1990 ซึ่งจัดในบ้านของตัวเอง แต่พวกเขากลับตกรอบรองชนะเลิศด้วยการแพ้จุดโทษต่ออาร์เจนตินา ด้วยเหตุผลระหว่างความโชคร้าย การเมืองก็เลวร้าย และความขี้กังวลเกินเหตุของโค้ช Azeglio Vicini บางทีหากอิตาลีใช้พลังพิเศษจากผู้เล่นหมายเลข 10 ตัวจริงอย่าง โรแบร์โต้ บาจโจ้, จูเซ็ปเป้ จานนินี หรือโรแบร์โต้ โดนาโดนี แทนกองกลางถั่วฝักยาว ผู้ใช้ชีวิตไปกับการสร้างความรำคาญให้กับแฟนบอลอิตาลี และใช้เวลาในช่วงพักครึ่งไปกับการหวีผมเสยไปด้านข้างและยิ้มให้กับตัวเองในกระจก ผลอาจไม่ออกมาเป็นอย่างนี้
(*ถั่วฝักยาว น่าจะหมายถึงทรงผมของนิโคลา เบอร์ตี*)

3) Sidney Govou (France)

สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจ เพราะเมื่อเรย์มงด์ โดเมเนคช์เป็นโค้ช เราย่อมไม่สามารถไปคาดหวังอะไรกับเขาได้ ยูโร 2008 ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นหายนะของ โดเมเนคช์ อย่างแท้จริง ใครล่ะที่ทิ้งให้ เดวิด เทรเซเก้ และเซบาสเตียน เฟรให้ดูบอลอยู่ที่บ้าน เลือกผู้เล่นลงสนามแบบค้านสายตา ยืนดูลูกทีมตกรอบแรกและมีแต่คะแนนเดียว และถูกแฟนสาวบอกเลิกทั้งที่ขอแต่งงานออกทีวี และอีกสิ่งที่น่าละอายที่สุด คือ การมอบหมยเลข 10 ให้ โกวู


2) Andriy Voronin (Liverpool)

ลิเวอร์พูลตกเป็นประเด็นให้ชาวบ้านหัวเราะ เมื่อหมายเลขเสื้อของนักเตะเป็นที่น่าขันของแฟนบอลและนักข่าว เดวิด เอ็นก็อก, ลูคัส, อันเดรีย ดอสเซนา และอังเดร โวโรนิน รวมกันกลายเป็นคณะเชิญยิ้ม สองปีในแอนฟิลด์ กองหน้าชาวยูเครนยิงไปทั้งสิ้น 6 ประตูในการลงเล่น 30 นัด อย่างไรก็ตามอัจฉริยะด้านการซื้อนักเตะอย่าง ราฟาเอล เบนิเตซ กลับเชื่อว่าเขาควรค่าอย่างยิ่งกับหมายเลข 10 ใครล่ะที่บ้ากว่ากันระหว่างคนที่กล้าให้กับคนที่กล้าใส่หมายเลข 10

1) William Gallas (Arsenal)

อันดับหนึ่งคงไม่มีใครเกินกองหลังแห่งสโมสรปืนโต วิลเลียม กัลลาส ผู้ครอบครองเสื้อหมายเลข 10 สืบทอดต่อจากนักเตะในตำนานอย่าง เดนนิส เบิร์กแคมป์ ในปี 2006 ด้วยความภาคภูมิใจในตำแหน่งกองหลังระดับโลกของเขา แต่กองหลังตัวกลางที่ใส่เสื้อหมายเลข 10 มันก็เหมือนกับ นายกอร์ดอน บราวน์ นายกรัฐมนตรีแห่งอังกฤษจะเข้าไปอยู่ในบ้านหมายเลข 10 มันไม่ควรเกิดขึ้น ขอให้ช่วยกันภาวนาให้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นโดยเร็วด้วยเถิด เห็นแก่พระเจ้าเถอะ
(*บ้านหมายเลข 10 หมายถึง "10 Downing Street" ซึ่งเป็นที่พำนักของขุนนางชั้นอัศวิน หรือนายกรัฐมนตรีของประเทศ*)

No comments:

Post a Comment